,,Մարիամը ուղիղ քեզ ա նայում,,

                                             2014թ․Անտիպ նյութերի արխիվից

Սեպտեմբերի 8-ին զանգահարեցի Վանաձորի ավտոկայան՝հետաքրքրվելով, թե Ալավերդի-Ձաղիձոր մեկնող ինչ տրանսպորտ կա առաջիկա ժամերին։,,Ձաղիձորը՝ժամը երկուսին,,-պատասխանեցին։,,Իսկ 12-ին Ալավերդի գնացող ավտոբուսը չկա՞,,-հարցիս էլ ասացին, որ ՝կա,,։Դե ես էլ ժամը 12-ին 15 պակաս արդեն ավտոկայանում էի, ու տեղավորվեցի այդտեղ կայանած Վանաձոր-Ալավերդի ավտոբուսը․ենթադրելով, որ եթե դուռը բաց է, ուրեմն շարժվելու վրա է։Տոմս գնելու անհրաժեշտություն չգտա, տեսնելով, որ ավտոբուսը լրիվ դատարկ է, իսկ ես կես-ճանապարհին եմ իջնելու՝Ձորագէս ավանում։մոտ 30 րոպե սպասելու ընթացքում ոչ միայն որեւէ ուղեւոր չհայտնվեց, այլեւ՝ վարորդը/ում փնտրում էր Իջեւան գնացող ավտոբուսի վարորդը, որպեսզի խնդրեր, որ մի փոքր տեղաշարժվի կայանած տեղից, որ Իջեւան գնացողին չզրկի տեսանելիությունից/։Ավտոբուսի նկատմամբ որոշակիհետաքրքրություն ցուցաբերեց միայն միջին տարիքի մի կին,որ Շնող գնացող ուղեւոր էր փնտրում, որ հետն ինչ-որ կապոց ուղարկի, մեկ էլ՝սրբապատկերներ վաճառող միջին տարիքի մի տղամարդ, որ ներս մտնելով՝խնդրեց, որ իր մոտի սրբապատկերներից մեկն առնեմ․,,Քույրիկ ջան, չեք ուզու՞մ սրանցից առնեք, ընդամենը 250 դրամ է,,։Վերջինիս չհամոզեց իմ բացասական պատասխանը՝գլխի շարժումով, ու նա մի վերջին հույսով՝Աստվածամոր ցոլցլացող պատկերը՝մետաղապլաստի վրա պատկերված, ներկայացնելով՝ասաց․,,Մարիամը ուղիղ քեզ ա նայում, գիտե՞ս,,։Երբ խորհուրդ տվեցի սրբապատկերները վաճառել եկեղեցու հարեվանությամբ, ասաց՝,,Չէ հա․․․էս երկուսն ա մնացել, սաղ ծախել եմ,մի մարդ կա, հեչ որ չլնի՝կտամ նրան, տանում ա ինքն էլ 500դրամով ա ծախում,,։Ու գաղտնիք հայտնողի նման ասաց․,,Սրանցից մեկ էլ Սպիտակի կողմի ժողովուրդն ա շատ առնում,,։Իսկ ամենահետաքրքիրն այն էր, որ սրբապատկեր վաճառողը, ավտոբուսից իջնելուց առաջ՝դիմելով այդտեղ չեղած ,,կազմին,,/ընդամենը մեկ ուղեւորից բաղկացած/, հումորով ասաց․,,Դե ժողովուրդ ջան, չեք առնում՝չեք առնում, դուք գիտեք,ես գնացի,,։Այնուամենայնիվ, վերջինս երեւի թե չէր սխալվում, երբ ասաց, որ ,,Մարիամը ուղիղ քեզ ա նայում,,։Թերեւս, Աստծո մատն էր խառը, որ ներքին ձայնս հուշեց, որ իջնեմ այդ լքված ավտոբուսից ու այլ տրանսպորտ փնտրեմ։Պարզվեց, որ այդ պահին 12-ն անց 45-ին Ալավերդի մեկնող միկրոավտոբուս կար, որ, անշուշտ, հնամաշ ,,ՊԱԶ,,-իկի համեմատ 1 քայլ առաջ էր։Որպեսզի հանկարծ դրանից չզրկվեմ, աճապարեցի տոմս գնելու, բայց այդ հարցում էլ էր Աստծո մատը խառն ու Աստված չուզեց, որ կես-ճանապարհի համար ամբողջի տոմս գնեմ․տոմսավաճառը, բարեբախտաբար, տեղում չէր, ու ես մտքումս ասացի․,,Դուք գիտեք, ուզում էինք բյուջեին լավություն անել, բայց որ չեք ուզում՝ավելի լավ, վարորդին կվճարենք՝առավել պակաս գնով,,։Նույնն էլ երեւի թե մտածում էր երիտասարդ մի աղջիկ՝Վահագնի մեկնող, որ սպասում էր բոլոր տոմսավորները նստեն, որ նոր ինքը տեղավորվի ու ստիպված չլինի կարճ ճանապարհի համար երկարի տոմս գնել։Մեկ-երկու րոպե էլ Աստծուն մտքում աղոթեցինք, որ վերջին պահին հանկարծ տոմսավորներ չհայտնվեն ու մենք ստիպված չլինենքտեղներս զիջենք ու կիսանստած-կիսակքած գնանք, ու մեր աղոթքներն Աստծուն հասան, եւ Փամբակ մեկնող 2ուղեվորից բացի՝այլ ուղեվորներ չհայտնվեցին, եւ ոչ լրիվ բեռնվածությամբ միկրոավտոբուսը ճանապարհվեց՝ուղեւորների ,,դուխը պահելուն,, միտված ոգեւորող երաժշտությամբ/թեպետ՝երիտասարդ ,,հարեւանուհիս,, նախընտրեց անձնական փլեյերի խիստ ներանձնական երաժշտությունը՝ականջակալներով զինված ու շրջապատից իրեն ժամանակավոր մեկուսացրած/։

․․․Ավելի ուշ պարզվեց, որ Վանաձոր-Ալավերդի ավտոբուսը, որտեղ սկզբում տեղավորվել էի,ոչ թե ժամը 12-ի երթուղուն էր պատկանում, այլ՝ժամը 16-ի։իսկ Ձորագէսում բնակվող բարեկամուհիս պարզաբանեց, որ 12-ի երթուղին սովորականի նման անցել է, պարզապես՝կայանած տեղը պետք է ճշտեի ավտոկայանում։Ինչեւէ։Աստծո զորությամբ ու Մարիամի բարեհաճության շնորհիվ՝ տեղ հասա բարեհաջող, եւ բարեհաջող վերադարձա նույն օրը՝արդեն Բագրատաշենի ավտոբուսով, որի վարորդն էլ երեւի թե անվտանգ տեղ հասնելու խնդրով էր մտահոգ, քանի որ նախօրոք վճարել պատրաստվող մի ուղեւորի  կես-կատակ, կես-լուրջ՝ասաց․,,Հլա սպասի բարով-խերով տեղ հասնենք, Շամշյանը չգա նկարի,,։

ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ,2014թ․