Մուսայի այցը

Թումանյանական միջոցառումների ազդեցության տակ, երազումս լուսահոգի մորս եմ տեսել՝բեմից իջնելիս.ու այդ երազի ազդեցության տակ էլ մուսան ինձ կրկին այցելեց՝առավոտյան/մի քանի ամսվա բացակայությունից հետո/, ,,գլխիս աղքատությունը հեռացրեց,, ու ոգեկոչեց՝բանաստեղծություն գրելու, ասելով.,,Աղջիկ ջա՜ն, ուղեղդ մարզիր, քանի ամիս է՝բանաստեղծություն չես գրում, ,,թարգել,, ես ոնց որ, մենակ հոդվածներ ես գրում,թենց չի լինի, դու գիր ու գրականության մարդ ես, ընկել ես քաղաքականության ջրերը...առ էս քեզ՝թուղթ, էս էլ՝գրիչ, բանաստեղծություն գրիր ու վազացրու համացանց....դե դավայ, դուխով....,,:

                Ու ես գրեցի, որ ներկայացնում եմ ստորեւ

-----------------------------------------------------------------------------------

                            Մորս ժպիտը

Մորս տեսա երազում,

Հայացքն էր շատ երազուն,

Հանդերձներով բեմական,

Ժպիտն էր շատ իրական:

Բեմից իջավ երերուն,

Նստեց վերջին շարքերում, 

Երբ մոտեցա անվարան, 

Ժպիտը պատեց նրան:

Ցավոք, տեսքն էր շատ հյուծված,

Ասես՝մոմից պատրաստված,

Նայեց նա ինձ գորովով, 

Լոկ՝հայացքով փարվելով:

,,Տեսքդ շատ լավ է,,՝ասաց,

Ու էլ ոչ մի բառ չասաց,

Բեմին էր նա շատ նայում,

Հայրս էր մեզ հետեւում:

ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ