Translate

Translate

Translate

вторник, 13 августа 2024 г.

ՀԻՆ ՀՈՒՇԵՐԸ՝ՆՈՐԱՑՎԱԾ

 Իսկական ձորագէսցին պետք է կյանքում մի քանի անգամ գոնե գետում լողացած լինի,արեվից տաքացած քարերին ,,զագար ընդունած,,

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ռուսաստանից վերադարձած մի հի՜ն ձորագէսցու հանդիպեցի Վանաձորում․հեռավոր ազգականուհի։Հաճախակի է գնում-գալիս,ու երկար տարիներ հավասարաչափ համ Ձորագէսում է ապրել/այնտեղ ծնվել-մեծացել/,համ՝ Կիրովականում, համ՝ Ռուսաստանում։Բայց՝միմյանց չէինք հանդիպել,տեսել-զրուցել․․․․շուրջ 40 տարի,եվ ֆեյսբուքով էինք իրար գտել։Դժգոհեց, որ ֆեյսբուքի գաղտնաբառն է կորցրել/ժամանակակից հայկական ,,հիվանդություն,,/,դրա համար ֆեյսբուքում պասիվ է,մուտք չունի տեվական ժամանակ, չնայած՝,,Ձորագէս,, խմբի անդամ է։Նոր էջ բացելու համար էլ բարդ խնդրի առաջ էր կանգնել,եվ ուզում էր անպայման իր հին էջը վերականգնել։Մնացել էր ,,օդնօկլասնիկի,, հույսին։Այդուհանդերձ, մոտ 1 ժամ զրուցեցինք․եվ Ռուսաստան գնալու նախօրեին, եվ վերադառնալուց հետո/լրիվ պատահաբար հանդիպելով/։Բա մի ֆեյսբուք չարժե՞ր կենդանի զրույցը,անձնական ու քաղաքական թեմաներով կիսվելը,թե չէ ֆեյսբուքին դրել ենք գլխներիս, սարքել Աստված․․․․

․․․Հեյ գիտի սովետական 60-70-ականներ․․․ի՞նչ ինտերնետ, ֆեյսբուք, վայբեր ու վոցապ․ օդնօկլասնիկ ու մեսենջեր․․․Ձորագէսի հեռախոսավարուհիները Լենինի թվերի ոճի հին հեռախոսով Երեվան-Մոսկվայի հետ էին միացնում,անգամ՝Կիրովականի հետ Ձորագէսի կապն էր միջնորդավորված՝մինչեւ 90-ականները, Կիրովականն էլ՝Թումանյան կայարանի փոստային բաժանմունքի աշխատողների միջոցով, քանի դեռ Կիրովականի-/Վանաձորի/ հետ ուղիղի հեռախոսակապ չգցվեց․․․հիմա՝դա էլ է վերացել․բջջայիններն են դարձել հիմնական եվ առաջատար, որովհետեվ կայանն էլ է լուծարվել․․․․․Անգամ արտասահմանի անուն տալն էր 60-70-ականներին վտանգավոր, ուր մնաց՝հիմիկվա նման բջջային տեսակապով արտասահման խոսելը/լուսահոգի պապս՝Մաստեր Գարեգինն էր, որ ռադիոընդունիչով ամեն օր պարտադիր՝,,Ամերիկայի ձայն,, էր լսում ականջակալներով,իսկ ,,Ամերիկայի ձայնը,, մտնում էր անգամ Լոռվա ամենահեռավոր ծմակներ՝ռադիոընդունիչների ալիքները ,,քչփորելու,, միջոցով միայն։

․․․Դառնանք զօղորմին տանք Ձորագէսի նախկին հեռախոսավարուհիներ Երան Ալոյանին, Սոխակ Մխոյանին, Սիրուն Ղուլինյանին՝2 հերթափոխով աշխատող,ամառ-ձմեռ գէսի վտանգավոր կամուրջը հաղթահարող, ականջները՝տրանսֆորմատորի բզզոցին ու մոտակա Դեբեդի խշշոցին։

․․․Իսկական ձորագէսցին պետք է կյանքում մի քանի անգամ Ձորագետում լողացած լինի,արեվից ջերմացած քարերի վրա ,,զագար ընդունած,, ու․․․Ձորագէսի հեռախոսակայան այցելած,Կիրովական-Երեվան-Մոսկվա միջնորդավորված հեռախոսակապից օգտված։Երեվանի հետ միացնող հեռախոսավարուհիներն այդ պահին ամենակարող Աստված էին,եթե այդ հեռախոսազանգը հույժ կարեվոր էր։

ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ,Վանաձոր


Комментариев нет:

Отправить комментарий