воскресенье, 28 января 2018 г.
Ձմեռային նոթեր
տեղեկատվական-վերլուծական բլոգ ՝ լրագրողական թեմաներով, հիմնադրված 2013թվի օգոստոսի 15-ին Վանաձորում
пятница, 26 января 2018 г.
Միջտիեզերական գագաթաժողով
Վաղ առավոտյան ագռավներն ու կատուները միջտիեզերական գագաթաժողով էին հրավիրել․ագռավները մի հսկա երամով կռավում էին շենքի կտուրից՝ներքեում գտնվող կատուների վրա/երեւի չարախնդալով՝,,թե կարաք՝բռնեք մեզ, դե բարձրացեք կտուր է՜․․․մեծ-մեծ մլավում եք, դե հասեք կտուր տեսնեմ ոնց եք հասնում,,/։Կատուներն էլ անզոր ողբալացով էին արձագանքում։Շատ անհավասար ,,ռազբոր,, էր, որի ,,բազարի,,թեման անհայտ էր։Բայց եթե հավասար մրցակցային պայմաններ լինեին՝,,առողջ մրցակցության,, համար, ագռավները հաստատ կպարտվեին գետնի վրա, եւ ոչ թե կտուրից կչարախնդային, որովհետեւ կատուները վերջերս սկսել են պաշտպանել իրենց նետված հացի պատառների "սեփականության իրավունքը", երբ ագռավները փորձում են նրանց "հացին վայիս լինել", ու կատուների կողմից ընդամենը մեկ քայլ առաջանալն ու թաթիկով վախեցնելը բավարար է լինում, որ ագռավները թռչեն-փախչեն։
ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
տեղեկատվական-վերլուծական բլոգ ՝ լրագրողական թեմաներով, հիմնադրված 2013թվի օգոստոսի 15-ին Վանաձորում
четверг, 25 января 2018 г.
Խոսք ի խորոց սրտի
Ես ոչ ռուսամետ եմ, ոչ ամերիկամետ, ոչ եվրոպամետ, ոչ թուրքամետ․ես հայամետ եմ
-------------------------------------------------------
22-ամյա լրագրողական անդուլ գործունեությանս ընթացքում/որից վեցուկես տարին՝համացանցային ու բլոգերային, անվարձահատույց/,երբ գրիչս կամ համակարգիչը մշտապես ծառայեցրել եմ հանուն արդարության, ընդդեմ ապօրինության ու անօրինության, ամենամեծ վիրավորանքն ու բարոյական ապտակը, որ կրեցի այս երկրում, այն է, որ այսօր ինձ ,,անբարեխիղճ սպառողի,, կարգավիճակով դատական պատասխանատվության են կանչել՝ՀՀ ջրային տնտեսությունը 1 տարի առաջ սեփականաշնորհած ու իր անձնական բոստանը դարձրած ֆրանսիական ,,Վեոլիա,, ընկերության կողմից, որ ոչ միայն առանց որեւէ փաստաթղթային հիմնավորման թիվ է նկարել իմ հաշվեհամարին, այլեւ՝8 ամսվա կտրվածքով անհիմն պարտք գոյացրել ու բռնագանձման պահանջ ներկայացրել դատարան։
․․․Հատկանշական է, որ 1996-98թվերին, երբ Վանաձորի մանկավարժական ինստիտուտում/որտեղ աշխատում էի գրադարանի մատենագետ/ ղեկավարությունն ինձ հալածում էր անաչառ հրապարակումների եւ իմ հանդեպ թշնամական վերաբերմունքի պատճառով/քանի որ իմ աշխատատեղը որոշել էին հատկացնել իրենց յուրայիններից մեկին՝ի հաշիվ իմ իրավունքների ոտնահարման, իսկ ես իմ իրավունքները պաշտպանել էի փորձում ու հրաժարվում էի կատարել իմ աշխատանքային պարտականությունների մեջ չմտնող հանձնարարություններ․այն է՝սեւագործ բանվորի աշխատանքներ կատարել նկուղային հարկում ,խոնավության ու կեղտի մեջ գտնվող նորոգվող գրադարանում,ու այդ աշխատանքներից խուսափելու նպատակով ոմանք ստիպված էին բժշկական տեղեկանքներ ներկայացնել՝կեղծ կամ իսկական, ոմանք էլ ազատվեցին աշխատանքից, ոմանք արտագաղթեցին, իսկ ես ուղղակիորեն հայտարարեցի, որ չեմ կատարելու այդ աշխատանքները /, ռեկտորը կոլեկտիվի մի քանի անդամների ներկայությամբ հայտարարեց, որ ,,Դուք կազատվեք աշխատանքից որպես անպարտաճանաչ,,։Հիշեցնեմ, որ ես այդ ժամանակ նախընտրեցի սեփական դիմումով ազատվել այդ գաղջ ու գարշելի միջավայրից/թեպետ՝կոլեկտիվում կային մարդիկ, որոնք տուրք չտվեցին բուհի ղեկավարության կողմից 30-ականների ոգով նախաձեռնած ստորությանն ու հրաժարվեցին իմ դեմ ստորագրահավաքին մասնակցել/։Հիմա, փաստորեն, այլ հարթության վրա է փորձ արվում իմ վրա փաթաթել ,,անբարեխիղճ,, պիտակը, ու սա անարգանք է իմ եւ իմ ընտանիքի, լուսահոգի ծնողներիս ու հարազատնեիս հիշատակի, բարի համբավի ու արժանապատվության դեմ/թե ես, թե ծնողներս իրենց բազմամյա աշխատանքային գործունեության ընթացքում՝սովետական տարիներին, ունեցել ենք աշխատանքային խրախուսանքներ, պատվոգրեր, դրական բնութագրեր/։Սա անարգանք է նաեւ իմ լրագրողական-մանկավարժական աշխատանքի վերաբերյալ այն բնութագրի հանդեպ, որ տրվել է 1989թվին՝Բելառուսի ժամանակավոր հայկական դպրոցում մանկավարժ աշխատած ժամանակ՝բելառուս տնօրինության կողմից։Մի՞թե սրա համար ենք 90-ականների ծանր տարիները, ինչպես նաեւ՝1998թվից սկսած՝իշխանության ներքին հրահրմամբ իրականացվող սոցիալական ու բարոյական տեռորի դեմ պայքարելով հասել մինչեւ մեր օրերը/որովհետեւ արտագաղթը համարել ենք ամոթալի փախուստ՝իրականությունից ու քոչվորի հոգեբանություն/։Դե արի ու այսքանից հետո մնա ,,անկախ լրագրողի,, դիրքերում ու քեզնից անկախ մի հայտնվի ընդդիմության շարքերում։90-ականների կեսերին մշակութային թեմաներով ու թարգմանություններով հայկական մամուլում վերջնականապես ոտք դրած, խաղաղասեր լրագրողին վերածեցին ամենաընդդիմախոսի, հետո էլ՝ընդդիմադիրի։Ովքե՞ր՝իշխանություննե՞րը, թե՞ նրանց մշտապես արջի ծառայություն մատուցողները, որոնց երկարակեցության ու հավերժության գաղտնիքը մշտապես եղել են ,,քցումն,, ու իրենց մրցակիցներին ,,սեւել-մրելը,,․գորշ միջակություններին բնորոշ գործելակերպ՝30-ականներից եկող։
Մի՞թե այսքանից հետո սխալված կլինեմ, եթե դիմեմ ռուսական ,,Զվեզդա,, ալիքին ու թունդ հայտարարությամբ հանդես չգամ, ասելով․,,Այո, դուք ճիշտ էիք, Հայաստանում թեւածում է ֆաշիզմի ուրվականը/ի՞նչ տարբերություն, ֆաշի՞զմ, թե՞ ոչ յուրայիններին չհանդուրժելու քաղաքականություն/․բայց՝ոչ թե ազգայնական, հայրենասեր գործիչ Նժդեհն է այդ ,,ֆաշիզմի,, գաղափարակիրը, այլ՝Նժդեհի անունն իրենց համար հաղթաթուղթ դարձրած իշխանությունը, որոնցից որոշներն իրենց կիսագրագետ ու ժարգոնային խառնալեզվով, քաղաքական մակարդակով այնքան են հեռու Նժդեհից, ինչքան՝երկինքը երկրից, ու իրենց հակաժողովրդական գործելաոճով վարկաբեկում են Նժդեհին։
․․․Ավելացնեմ, որ ես ոչ ռուսամետ եմ, ոչ ամերիկամետ, ոչ եվրոպամետ, ոչ թուրքամետ․ես հայամետ եմ, բայց այսօր ստիպված եմ քաղաքական ապաստան փնտրել ցանկացած երկրում՝որպես մարդ, քաղաքացի եւ ստեղծագործող մնալու համար։
ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ,Վանաձոր,ազատ լրագրող, բլոգեր,
տեղեկատվական-վերլուծական բլոգ ՝ լրագրողական թեմաներով, հիմնադրված 2013թվի օգոստոսի 15-ին Վանաձորում
Подписаться на:
Сообщения (Atom)