Ինչ էր տնօրինել ճակատագիրը

 Երեկ ոչ միայն մի քանի ամիս ապրած ու 1969թ․ մահացած քրոջս ծննդյան օրն էր,այլեվ՝մի փոքրիկ փերիի,ով ապրել էր ընդամենը 4 տարի եվ 1988թ․երկրաշարժի զոհ դարձել՝տատիկին փարված։,,Եթե այդ օրը մանկապարտեզում լիներ,ողջ կմնար,ջրծաղիկով հիվանդ լինելու պատճառով թողեցի տատիկի հետ,,-ցավով պատմում է ամեն տարի այդ օրը փոքրիկի գերեզմանին այցի գնացող վշտահար մայրը,ով հետագայում կորցրեց նաեւ ամուսնուն։

․․․․Ճակատագիրը տնօրինել էր՝ավելի ուշ,88-ից մոտ 30 տարի անց, որ կյանքին անժամանակ հրաժեշտ տված 2 փոքրիկների հարազատները/մեկի քույրը, մյուսի՝մայրը/միմյանց հանդիպեին եվ ոչ միայն վշտակից դառնային ու հարգեին միմյանց  հարազատների հիշատակի օրը/որ ճակատագրի բերումով համընկել էր/,այլեվ՝դառնային իրար հարեհաս,կարեկից ու կիսվեին միմյանց հոգսերով,խնդիրներով․ինչու չէ նաեւ՝փոքրիկ ուրախություններով։Ողբանք մեռելոց, կոչենք ապրողաց։

ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ