Վերլուծական-հրապարակախոսական բլոգ / հուշապատում նյութեր, նաեւ ՝մամուլի արխիվ, անտիպ ու տպագիր, գրական աշխարհ, բանաստեղծություններ / ՝ հիմնադրված 2013թ.օգոստոսի 15-ին Վանաձորում www.lragrakan.blogspot.com
Translate
Translate
Translate
пятница, 29 марта 2019 г.
տեղեկատվական-վերլուծական բլոգ ՝ լրագրողական թեմաներով, հիմնադրված 2013թվի օգոստոսի 15-ին Վանաձորում
понедельник, 11 марта 2019 г.
Ինչու եմ ես ցանկանում այցելել Ղրիմ
Ղրիմը մեր ընտանիքի համար խորհրդանշական անուն է․նախ՝Հայրենական մեծ պատերազմ մեկնած եւ այլեւս ետ չվերադարձած պապիկիս՝Թումանյան կայարանի բնակիչ,Դսեղում ծնված, երկաթուղային Սարիբեկ Սմբատի Հովսեփյանի անունն է շաղկապված Ղրիմի հետ․ռազմաճակատից ուղարկված նրա վերջին նամակներն ուղարկվել են Ղրիմի կազմում գտնվող Կերչից․տարիներ անց հայրս նամակներ ուղարկեց Ղրիմի համապատասխան զինկոմիասարիատ, որպեսզի պարզեն, թե արդյո՞ք պապիս անունը կա Ղրիմում հուղարկավորվածների ցուցակում, բայց պատասխանեցին, որ չկա։ Հայրս՝Գեորգի/Ժորա/Սարիբեկի Հովսեփյանն է 3 տարի ծառայել Ղրիմում՝1954-57 թվականներին, ռազմածովային նավատորմում, որտեղ մի քանի շնոհակալագրեր է ստացել՝շախմատի մրցումներում մասնակցելու, եւ ինքնագործ խմբերում գործունեություն ծավալելու համար/հետագայում նա դարձավ շախմատային վարպետության թեկնածու, 1969թ․՝Կիրովականի շախմատի չեմպիոնն էր/։
1988թվին ես եւ մանկության ընկերուհիս՝լուսահոգի Գայանե Սարգսյանը, Կիրովականի քիմմանրաթելի գործարանի արհկոմի տուրիստական ուղեգրով աշնանը մեկնեցինք Ղրիմ,մեր տուրիստական խմբում եւ հայաստանցիներ կային, եւ միջինասիացիներ։ Եղանք Ֆեոդոսիա, Սիմֆերոպոլ,Ֆեոդոսիա, Կերչ, Ալուշտա քաղաքներում, եղանք թանգարաններում, պատմական վայրերում/,,կատակոմբներ,/,ֆեոդոսիայում՝նաեւ Այվազովսկու տուն-թանգարանում, երեկոյան զբոսանքներ էինք կատարում ֆեոդոսիայի ծովափին, հաճախում դիսկոտեկ։Ֆեոդոսիայում նաեւ այցելեցինք ընկերուհուս հայ ազգականին/կարծեմ նրա տատի եղբայրն էր, Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից/, ով տարիներ շարունակ արդեն բնակվում էր Ֆեոդոսիայում,ամուսնացել էր ռուս կնոջ հետ։
Ղրիմի մասին հիշողություններս դեռ տարիներ առաջ զետեղեցի սույն բլոգում։Կան բազում լուսանկարներ՝մեր էքսկուրսիայից/ի դեպ, մեր հետ ոչ միայն կիրովականցիներ կային, այլեւ՝հենց Ղրիմում հանդիպեցինք այդտեղ ծառայություն անցնող կիրովականցի մի երիտասարդի՝Արթուր անունով, որ իմանալով, որ մենք Կիրովակաինց ենք, խնդրեց, որ իր հարազատներին նամակ փոխանցենք, որը եւ սիրով արեցինք՝Կիրովական վերադառնալուց հետո։
Վերջին տարիներին մշտապես երազել եմ լինել Ղրիմում, եւ երբ ֆեյսբուքյան համախոհներիցս Ղրիմից լուսանկարներ են տեղադրում իրենց էջերում/մասնավորապես՝Իրինա Գիլյարովան/, կարոտս այդ նկարներից եմ առնում․այնպես, ինչպես իմ՝ 80-ականների ղրիմյան լուսանկարներից։
ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ,Վանաձոր,ազատ լրագրող, բլոգեր
Հ.Գ.լուսանկարներում՝հայրս, Գեորգի/Ժորա/Հովսեփյանը ռազմածովային նավատորմում ծառայության տարիներին/1954-57թվեր/, եւ նրա հետ կապված փաստաթղթերը....նյութի ամենավերջում տեղադրված լուսանկարում՝1985թվին, ես եւ մանկությանս ընկերուհին՝Ղրիմում.Կերչ, 1985թիվ
տեղեկատվական-վերլուծական բլոգ ՝ լրագրողական թեմաներով, հիմնադրված 2013թվի օգոստոսի 15-ին Վանաձորում
Подписаться на:
Сообщения (Atom)