Ակնարկ լավ մարդու եւ հրաշալի բանաստեղծի մասին

        Օրերս  մեկ  էլ  նկատեցի, որ  երկար  ժամանակ  է  փողոցում  չեմ  հանդիպում  բանաստեղծ  Սերո  Անտոնյանին: Իսկ  սեպտեմբերի  30-ին  հեռուստատեսությունից  ցավով  տեղեկացա, որ  հրաշալի  բանաստեղծն  ու  լավ  մարդը  հեռացել  է  երկրային  կյանքից,  ու  կհուղարկավորվի  Բագրատաշեն  գյուղում: Չնայած  Ս.Անտոնյանի  բանաստեղծությունները ՝կյանքից  բխող  մոտիվներով,   զուլալ  գետի  նման, համով-հոտով  հանգավորումներով  ու  ռեալիստական, հաճույքով  ընթերցել  ու  վերընթերցել  եմ  մամուլում, սակայն  վերջինիս  նախ  եւ  առաջ  ճանաչում  էի  որպես  իսկական  մտավորական ՝ քաղաքացիական  կեցվածքով, որ  էությամբ  արդարամիտ  էր, շիտակ  ու  ազնիվ, եւ, բնականաբար,  1999-2004թվականներին  մասնակից  էր  լինում  այն  տարիների  ընդդիմության  հանրահավաքներին: 1999թ. ,,Իրավունք  եւ  միաբանություն,, երբեմնի  ընդդիմադիր  դաշինքի ՝ Վանաձորի  ,,Արցախ,, պուրակում  հանրահավաքի  ժամանակ  Արտաշես  Գեղամյանի  կողքին  խրոխտ  կանգնած  էր ՝ հարթակի  վրա / հետագայում  դարձավ  Գեղամյանի  ղեկավարած  ,,Ազգային  միաբանություն,, կուսակցության  անդամ /: Դե, բնականաբար,  էությամբ  արդարասեր  լինելով, կանգնում  էր  այն  ուժերի  կողքին, ովքեր  արդարությունից  խոսում  էին : Հումորով  էր, կենսուրախ, դիպուկ  մտքեր  էր  հայտնում, ու  իր  բանաստեղծություններից  մեկում  ՝,,Տխուր  տարիք,,՝    ,,դառը,, հումորի   էլ  հանդիպեցի.    
                                                                                                                                 
         Ժամանակը քունքերիս ճերմակ անձրեւ է մաղում,
         Եվ աղջիկներն  ինձ  արդեն  ձեռ  են  առնում, ծիծաղում :
         Այս  ի՞նչ  բան  է, չգիտեմ, ի՞նչ  անկտրել  ձմերուկ,
         Որին  աչքով  եմ  անում,  -Կորիր, ասում  են,- ծերուկ:
 Չանչ են  անում  երեսիս, էլ  ո՞ր  մեկը  ես  թվեմ
 -Էս  քոփակին  մի  տեսեք, կծուն  գլուխն  է  տվել:
 Քրքջում  են,  հեռանում,  լույս  են,  լույսի  տաք  փաթիլ,
 Դանակ  խփես  սրտիս  մեջ, արյուն  չի  գա  մի  կաթիլ,,:                                                                                   ,,Երկունք,,թերթ, թիվ 12, 2010թ.

         Ի  պատիվ  մեծ  մտավորականի,  պետք  է  ասել, որ  երբեք  պալատական  երգիչ  չի  եղել, չի  քծնել, ինչի  վառ  վկայությունն  ու  թերեւս  վիրավորվածությունը  վերադասներից  զգացվում  է  նույն  թերթում տպագրված  ,,Թե  իմանայիք,, բանաստեղծության  մեջ.     ,                                                                                                                                                                                          Թե  իմանայիք  օրերում  այս  բարդ
                Ինչքան  են   մարդիկ  ինձ  իզուր  նեղել,
                Կզգայիք, իրոք, որ  այս  աշխարհում
                Մի տարաբախտի  մեկն  եմ  ես  եղել ,,:
          2001թվին, երբ  ,,Առավոտ,, թերթին  էի  թղթակցում, Ս.Անտոնյանը  զանգահարեց  ու  տեղեկացրեց, որ ՀԳՄ Լոռու  բաժանմունքի  ժողովն  է  կայանալու, ինքն  էլ  առաջադրվել  է  բաժանմունքի  պատասխանատու  քարտուղարի  պաշտոնում ՝ Հրաչյա  Սարուխանի  հետ, ու  լավ  կլինի,  եթե  ժողովը  լուսաբանվի: Այդ  հետաքրքիր  ու  ,,պատմական,, ժողովը, որ  ընթանում  էր  ՀԳՄ  նախկին  նախագահ, արձակագիր  Հրանտ  Մաթեվոսյանի  նախագահությամբ, լուսաբանեցի  ,,Առավոտում,, ՝ առավել  համառոտ,  /2001թ.12 ապրիլի /,  քան ՝ այն  պահպանվել  է  իմ  արխիվներում, որպես  ,,անտիպ,, նյութ, որ  մտադիր  եմ  առաջիկայում  հրապարակել, որպես  ,,պատմական  արժեք,,; Իմ  հիշողության  մեջ  Սերո  Անտոնյանը  կմնա  Վանաձորի  նախկին  ,,Արեվիկ,, հանրախանութի  մոտ՝  իր  հասակակիցների  հետ  քաղաքական  ,,արեւկողի,,  ժամանակ / գյուղերում  նման  հավաքատեղիների  ,,գյուղամեջ,, են  կոչվում /, որ  հանդիպելիս  մի  փոքր  ,,խռովկան,, տեսքով  ոչ  այն  է ՝ հարցնում, ոչ  այն  է ՝հռետորական  հարցադրում  էր  անում. ,,Ի՞նչ  կա-չկա  քաղաքականության  մեջ, էս ո՞նց  է  լինելու  վերջը,,  ու  ավելի  շատ  գանգատվում  էր  երկրի  վիճակից: Երբ  մայրաքաղաքում  Լեւոն  Անանյան-Աբգար  Ափինյան  հակամարտություններն  էին  ընթանում  գրողական  ,,ընտանիքում,,  փողոցում  պատահաբար  հանդիպելով  Ս. Անտոնյանին ՝ փորձեցի  իմանալ  նրա  կարծիքը: Վերջինս, ներողամիտ  ժպիտով  ասաց.,,Իրենք  երկուսն  էլ  իմ  ընկերներն  են,,:Դե  հավանաբար  ընկերաբար  էլ  որոշեց  միանալ  վերջերս  մահկանացուն  կնքած, ՀԳՄ նախկին  նախագահ  Լ.Անանյանին ՝ արդեն  երկնքում:  ...Գրական  տեղեկատուից, որ  ,,ՀԳՄ  տոհմամատյանն  է,, ու  սովետահայ  գրականության  հանրագիտարանը / ինչպես  նշված  է  նախաբանում /, տեղեկանում  ենք, որ  բանաստեղծ  Սերո  Անտոնյանը  ծնվել  է  1935թ.  Նոյեմբերյանի  շրջանի  Բարեկամավան  գյուղում: 1957թ. ավարտել  է  Երեվանի  մանկավարժական  ինստիտուտը, 1965-72-ին  աշխատել  է  Կիրովականի  գիտական  հիմնարկների  աշխատողների  միության  տան  դիրեկտոր, 1970-76-ին  սփյուռքահայ  գրականություն  է  դասավանդել  Կիրովականի  մանկավարժական  ինստիտուտում, իսկ  1972-ից  մինչեւ  1986 թիվը /  մինչեւ  տեղեկատուի  լույս  տեսնելը / եղել  է  միջնակարգ  դպրոցի  տնօրեն: Խորհրդային  տարիներին  լույս  են  տեսել  նրա  հեղինակած  4 գրքերը:                             ԳԱՅԱՆԵ  ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ