Փողոցը մութ էր․այնքան մութ, որ անգամ սառույցը չէր լուսավորում մթությունը, ու հենց որեւէ առկայծող լույսի ուզում էիր մոտենալ՝հանգչում էր։Մի երիտասարդ աղջիկ արագ-արագ իջնում էր մութ փողոցով, ու իմ դժգոհությանը, թե ինչու է այսքան մութ՝ասաց․,,Որովհետեւ սա մի երկիր է, որ կոչվում է Հայաստան,,։Իսկ մի լուսավոր հատվածում էլ մի կատաղած կառապան 2 կարմրագորշ ձիերի կապեց կառքին ու սկսեց արագությամբ սլանալ՝մարդկանց ահաբեկելով։Երեւի գորշ ձիերն իշխանության սայլին լծված ուժերն էին, առկայծող լույսն էլ՝ընդդիմությունը, որ ընտրությունից ընտրություն վառվում-հանգչում է։
ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
տեղեկատվական-վերլուծական բլոգ ՝ լրագրողական թեմաներով, հիմնադրված 2013թվի օգոստոսի 15-ին Վանաձորում
Комментариев нет:
Отправить комментарий