Տեսնես իրո՞ք կարգ էի խախտել

1989թ․վաղ գարնանը, երբ գտնվում էի Բելառուսում/ուր 6 ամսով գործուղվել էի Մինսկից բավական հեռու գտնվող միջազգային պիոներական ճամբարում բացված ժամանակավոր հայկական դպրոցում դասավանդելու, ու դասից ազատ օրերին կամ ժամերին՝երբեմն ուղեւորվում էի Մինսկ/, հրապարակը հատելիս՝ մեկ էլ հայտնվեցին հրապարակում կարգուկանոն իրականացնող 2 ճանապարհային ոստիկան՝նացիստական պոլիցայի դիմագծերով, ու պահանջեցին, որ տուգանք վճարեմ՝չսահմանված տեղով փողոցը հատելու համար։Երեւի հասկացել էին, որ ,,կովկասյան ազգության դեմք,, եմ, ու ,,կարելի,, է մի քիչ փող ,,գջլել,,։Օտար երկիր օտար քաղաք․չցանկացա վիճաբանության մեջ մտնել/որ կարող էր ավելի տհաճ հետեւանքներ ունենալ/ ու ասել, թե բա ո՞րտեղով պետք է հատեի, եթե գետնանցում էլ չկա, կամ ,,վիզ ծռել,, թե բա գիտե՞ք, ես աղետի գոտուց եմ, խնդրում եմ ներողամիտ եղեք․․․Դժկամությամբ վճարեցի 3 ռուբլին ու ինձ մի խզբզած կտրոն տվեցին, որ ,,անդորրագիր,, անվանելը մեղք կլիներ․այդուհանդերձ, այդ կտրոնը տարիներ շարունակ պահում էի անձնական արխիվներում՝որպես պատմական հուշ, մինչեւ որ այն փառավոր գզգզվեց եւ այլեւս անիմաստ էր պահելը։համենայն դեպս, հպարտությամբ կարող եմ ասել, որ Մինսկում 3 ռուբլով ոստիկան էի պահում։․․Հետաքրքիր է, Մինսկի հրապարակով անցնելը հիմա է՞լ է խստիվ արգելվում․․․

ԳԱՅԱՆԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ